Your body can give birth
it's your mind that you have to convince

Blogs

logisch

Maandagavond 24 oktober 2011

Vanavond heb ik de lessen zwangerschapsyoga afgesloten. De docente neemt afscheid van mij, de rest van de vrouwen gaat door met de lesblokken die zij nog niet gevolgd hebben. Ik schiet vol als de docente mij succes wenst met de bevalling. Het moment gaat eraan komen. Die bevalling waarvan ze zeggen dat het iets vreselijks is en dat heel veel pijn doet. Of ze zeggen niets en mijden het onderwerp. Niet erg bemoedigend. Mijn werk heb ik begin oktober afgerond en ik ben met 34,5 week verwachting met verlof gegaan. En nu zijn ook deze zwangerschapsyogalessen afgerond.  

Nou goed, ik heb geleerd wat ik moet doen. Ademhaling is belangrijk. De yoga heeft mij geholpen om aandacht te hebben voor de zwangerschap en om in verbinding te zijn met mijn lichaam. Wat ben ik blij dat ik dit ben gaan doen. Ik heb daarnaast ook nog een boek doorgebladerd 'Duik in je weeën' met allemaal lollig getekende plaatjes erbij. Ik kon me er niet echt mee identificeren. ‘Duik in je wee’ zou mijn mantra moeten zijn. Ik voel het nog niet echt, maar dat komt vast wel. En ontspannen onder de douche schijnt ook te helpen. Ik zal er heus wel doorheen komen die bevalling ook al heb ik geen idee hoe. Ik voel me niet stevig in het zadel. Ik druk mijn onrustige gevoelens erover weg. Als dát maar geweest is. Daarna red ik het wel, ik hou van organiseren en ik heb de boel altijd goed op orde, de periode erna zal vast een stuk minder ingewikkeld zijn.


Maandagavond 25 oktober 2021

Op precies dezelfde plek als 10 jaar geleden sluit ik de yogales af na de lange ontspanning aan het einde van de les. Ik voel me rustig. Wat werkt yoga goed voor mij, wat helpt het mijn sensitieve en altijd actieve brein om tot rust te komen. De ontspanning aan het einde van de les helpt me om inzichten te krijgen. Ik ben me vandaag niet helemaal bewust van de beelden die soms opkomen, maar dat is oké. De ene keer is dat sterker dan de andere keer.

Ik voel me blij. Het woord rust komt op tijdens de ontspanning en rust = goed kan ik nu tegen mezelf zeggen in plaats van rust = saai. Eindelijk heb ik werk gevonden waarbij mijn rustige persoonlijkheid nuttig voelt. Ik hoef mezelf niet te overschreeuwen om gezien en gehoord te worden. Wow, ik voel me heel dankbaar. Ik kan werken met diepgang. Ik kan de connectie tussen mind en body haarfijn en helder uitleggen aan de deelnemers die bij mij een cursus volgen. Ik voel me er zeker over, omdat ik het zelf heb ervaren én omdat dit onderdeel is van het programma van HypnoBirthing.

Angst remt de baring. En beter ga je daar vóór de baring op een dieper niveau mee aan de slag dan dat je het maar over je heen laat komen tijdens de baring. Dan ben je aan de late kant, ook om je gerust te laten stellen door je zorgverlener, hoe goed zij daarvoor ook hun best doen.

Inmiddels ben ik meer te weten gekomen over hoe mijn brein en ons brein werkt en hoe dat brein ons lichaam aanstuurt. En hoe belangrijk dat is tijdens de baring. Als je een baring vooraf met angst – bewust of onbewust - benadert, kan je daar tijdens de baring last van hebben. Het kan veel beter worden, de benadering van de baring vooraf. Meer persoonlijk, meer diepgaand, meer liefdevol, maar vooral meer logisch. Daarom HypnoBirthing.

De foto die je ziet op deze webpagina is gemaakt door Anika Kerkvliet Fotografie.